بررسی کارایی فنی کشاورزان چغندرکار و عوامل مؤثر بر افت آن ”مطالعه موردی در استان همدان“

هدف از این تحقیق تعیین کارایی فنی چغندرکاران و عوامل مؤثر بر عدم کارایی فنی آنان میﺑاشد. بدین منظور، با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای دو مرحله‌ای، 144 کشاورز انتخاب و دادهﻫای موردنیاز با استفاده ازپرسشنامه در سال زراعی 81-1380 جمعﺁوری شده است. برای نیل به اهداف تحقیق با استفاده از تابع تولید کاب – داگلاس(Cobb-Douglas)و تخمین سیستمی، تابع تولید مرزی و عدم کارایی به طور همﺯمان برآورد شده است. نتایج تحقیق نشان ﺩاد که متوسط کارایی فنی بهرهﺑرداران در شهرستانﻫای همدان و ملایر به ترتیب 73 و 70 درصد میﺑاشد. میان کارایی فنی بهترین زارع در مقایسه با میانگین کشاورزان، اختلاف نسبتاَ زیادی وجود داشته، به نحویکه پتانسیل افزایش تولید در شهرستانﻫای ذکر شده به ترتیب 26 و29 درصد برآورد گردید. بنابراین، می‌توان میزان تولید را بدون تغییر عمده در سطح فن آوری و منابع به کار رفته و تنها از طریق کاهش شکاف کارایی میان بهرهﺑرداران چغندرکار و کاراترین تولیدکننده به مقدار زیادی افزایش داد. از مهم‌ترین عوامل اقتصادی- اجتماعی مؤثر بر کارایی فنی چغندرکاران سن، تجربه، سواد زارع، کلاس ترویجی، بازدید از مزارع ترویجی، تاریخ و روش کاشت، دفعات و دور آبیاری، نوع بذر و تعداد قطعات زیر کشت یک زارع تعیین شده است.